O czym mówi dyrektywa ATEX?

Europejskie dyrektywy ATEX są aktami prawnymi zawierającymi zbiór wytycznych dla producentów maszyn, których celem jest ochrona ludzi przed zagrożeniem wybuchem. Przedstawiamy ich główne założenia.

Jakie zapisy zawierają obecnie obowiązujące dyrektywy?

ATEX to skrót od „atmosphère explosible”, co można przetłumaczyć jako „atmosfery wybuchowe”. Tym mianem określa się dyrektywy Parlamentu Europejskiego określające wymagania dotyczące zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony ludzi przed wybuchem w przestrzeniach, gdzie takie zagrożenie istnieje.

Dyrektywa 94/9/WE z 23 marca 1994 roku dotyczyła ujednolicenia (harmonizacji) przepisów państw członkowskich związanych z systemami ochronnymi i urządzeniami przeznaczonymi do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Dyrektywa ta nakłada obowiązki na producentów maszyn i urządzeń.

Natomiast dyrektywa 1999/92/WE z 16 grudnia 1999 roku określa minimalne wymagania dotyczące bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, gdzie może wystąpić atmosfera wybuchowa. Zawiera wytyczne dla użytkowników i pracodawców w zakładach, w których może wystąpić zagrożenie wybuchem.

Od kiedy kraje Unii Europejskiej muszą stosować się do dyrektyw ATEX?

Wszystkie kraje członkowskie Unii Europejskiej od 1 lipca 2003 roku zostały zobowiązane do wdrożenia postanowień zawartych w dyrektywach ATEX. Dyrektywę 94/9/WE zastąpiła dyrektywa ATEX 2014/34/UE z 26 lutego 2014 roku, która w Polsce obowiązuje od 6 czerwca 2016 roku na mocy rozporządzenia Ministra Rozwoju.

Dyrektywa ta zawiera wymagania dla producentów maszyn odnośnie wytwarzania oraz projektowania urządzeń i systemów ochronnych pracujących w strefach zagrożonych eksplozją. Od 20 kwietnia 2016 roku w obrocie mogą znajdować się tylko produkty, które spełniają wymagania zawarte w tej dyrektywie. ATEX 2014/34/UE dotyczy więc przede wszystkim produktów, a 1999/92/WE użytkowników oraz pracodawców.