Z ilu części mogą składać się odpylacze filtracyjne i w jakiej kategorii przeciwwybuchowej powinny być wykonane?

Odpylacze filtracyjne to jedno z najlepszych rozwiązań, jeśli chodzi o oczyszczanie powietrza w zamkniętych obiektach przemysłowych z pyłów – są wszechstronne, wydajne, poprawiają bezpieczeństwo obiektu i znajdujących się w nich osób. Bardzo istotnym ich atutem jest również modułowa konstrukcja, która pozwala rozbudowywać już istniejące instalacje o kolejne segmenty. Z ilu takich elementów mogą składać się odpylacze i od czego zależy ta ilość?

Jednostka filtracyjna – podstawa konstrukcji odpylacza

Pojedynczy moduł, czyli jednostka filtracyjna to właściwie samowystarczalne urządzenie odpylające, które pobiera zanieczyszczone powietrze z wnętrza obiektu – np. zakładu produkcyjnego, w którym zlokalizowane są maszyny obróbcze wytwarzające pyły poprodukcyjne  – oczyszcza je z pyłu, a następnie wtłacza z powrotem oczyszczone powietrze do pomieszczenia. Odzyskany pył jest przechwytywany wewnątrz jednostki, by następnie mógł zostać z niej usunięty. Często jednostki te występują w zespołach – dzięki ustandaryzowaniu konstrukcji możemy łączyć je bezpośrednio, tworząc tym samym większe urządzenia odpylające.

Od czego zależy ilość modułów w odpylaczu?

Teoretycznie możliwie jest w stworzenie odpylacza filtracyjnego złożonego z dowolnej ilości modułów, w praktyce jednak nie jest to potrzebne – wystarczy, że urządzenie będzie odpowiadać potrzebom danego zakładu. Dlatego odpowiedź na pytanie postawione wyżej jest prosta: od docelowej wydajności odpylania. Ta z kolei uzależniona jest od dwóch czynników:

• Ilości maszyn obróbczych, które będą wymagały podłączenia do urządzenia odpylającego.
• Stężenia zapylania powietrza – to z kolei wynika z wielu czynników, m.in. rodzaju prowadzonej w obiekcie działalności.

Ogólnie mówiąc, im większa ilość maszyn obróbczych i im większe stężenie pyłów w nich występuje, tym większa powinna być ilość modułów wchodzących w skład odpylacza. To kluczowe kwestie, które należy brać pod uwagę przy konstruowaniu systemu odpylania. Jeśli ze względu na niedostateczną ilość modułów odpylacz nie jest w stanie skutecznie oczyszczać powietrze, znacząco podnosi się stopień zagrożenia dla osób znajdujących się w obiekcie, a nawet dla samego obiektu.

Kategoria przeciwwybuchowa odpylacza

Jeśli pyły powstające w wyniku działalności zakładu zaliczane są do pyłów palnych, mogą one doprowadzić do wytworzenia się atmosfery wybuchowej – oznacza to, że powietrze zmieszane jest z pyłem w taki proporcjach, że przy wystąpieniu źródła zapłonu (np. dostania się do wnętrza urządzeń iskry) dochodzi do wybuchu. Odpylacz dla takiego obiektu powinien spełniać wymogi europejskiej dyrektywy ATEX – to oznacza, że jego konstrukcja i zastosowane w nim zabezpieczenia, powinny odpowiadać danej strefie zagrożenia wybuchem. Dyrektywa ATEX wyróżnia trzy takie strefy:

• Strefa 20 – atmosfera wybuchowa w zakładzie występuje przez cały czas bądź powstaje często, przy czym utrzymuje się długo.
• Strefa 21 – atmosfera wybuchowa powstaje sporadycznie, jest następstwem normalnej pracy urządzeń fabrycznych.
• Strefa 22 – atmosfera wybuchowa powstaje rzadko i utrzymuje się przez krótki czas.

To, do jakiej strefy zaliczony zostaje obiekt oraz wewnętrzne strefy urządzeń odpylających, uzależnione jest – ponownie – od rodzaju zapylenia oraz jego stężenia. 

Podsumowując…

Jak widać, odpylacze przemysłowe to urządzenia, które powinny być ściśle dostosowane do warunków panujących w danym zakładzie produkcyjnym. Jeśli są zbyt mało wydajne nie oczyszczają powietrza w wystarczającym stopniu, co może stwarzać poważne zagrożenie dla zdrowia i życia pracowników. Jeśli są zbyt rozbudowane, koszt ich budowy będzie nieproporcjonalnie wysoki w stosunku do potrzeb. Jako specjaliści w branży odpylania oferujemy Państwu wszelką pomoc w doborze odpowiednich rozwiązań.